Konuşma Bozuklukları (Konuşma Gecikmesi)

Konuşma bozukluğu, kişinin akıcı bir şekilde konuşamaması durumudur. Konuşma bozukluğu ya dil, diş, ağız ve dudak gibi konuşmaya yarayan organlarındaki bir bozukluğa, ya da  konuşma organlarının sağlam olmasına rağmen  görevlerini yerine getirememesinden kaynaklanmakatdır. Bu duruma örnek olarak işitme bozukluğu, zeka geriliği, yanlış öğrenme, bulunulan ortamda konuşmanın engellenmesi, ihmal edilme, çocuğun konuşmayı öğrenebileceği bir kişinin olmaması, çocuğun yaşadığı travmalar, aile içi problemler ve yetersiz yaşam koşulları verilebilir. 
Konuşma bozuklukları başlıca üç gruba ayrılır, bunlar; artikülasyon bozukluğu, kekemelik ve gecikmiş konuşmadır. Artikülasyon (eklemleme) bozukluğu, çocuğun gelişimine uygun olarak çıkarması beklenen konuşma seslerini  çıkaramamasıdır. Kekemelik, ses, hece ve  kelime tekrarı,  kelimeleri uzatma, parçalama, durdurma ve konuşma sırasında bedende aşrı bir gerginlik oluşması şeklinde seyreden ve  konuşmanın akıcılığında görülen bir bozukluktur. Gecikmiş konuşma ise normal gelişimsel evresine göre bir çocuğun konuşmanın akıcılığında, anlamında ve kelime dağarcığındaki yetersizliktir.
Konuşma bozuklukları ile çocuk ve ergen psikiyatrisi, gelişimsel pediatri, çocuk sağlığı ve hastalıkları doktorları ve psikologlar ilgilenir. Aşağıdaki listede bu doktorları bulabilirsiniz.